نمی خواهم بتابی
-ماه صورت کثیف هرجایی-
بگو خورشید هم نیاید
می خواهم به صدای دختری که دوستش دارم اعتماد کنم
روز
وقتی است که بیدارم می کند
و
شب
لالایی مادرانه دختری که دوستم دارد
می خواهم سر به تن دنیا هم نباشد
آسمان ببارد یا نه...
.
.
.
زمین بچرخد...
نچرخد...
.
.
.
در آغوش دختری که دوستم دارد... دوستش دارم...
جای من امن است
بگو...
زمان بایستد.
.
.
.
سلا م . من این شعر رو اینقدر خوندم که فکر کنم حفظ شدم .قشنگ . یک رنگ خاصی داره که به دل آدم می شینه . همیشه باشی فرزاد .
آسمان رنگ خداست ابر رنگ سکوت و زمین رنگ دروغ. تو کدامین رنگی؟آسمان .ابر.هرگز تو والاتر از آنی که زمین رنگ تو باشد و به واقع تو آن آسمانی که هرگز ندیدست زمین و آن ابر سپیدی که گر بباری به زمین پر شوی از سیاهی و تباه و من هستم آن زمین.همیشه باشی فرزاد
سلام فرزاد جان .خوبی؟شعراتو خوندم خیلی قشنگ بود ولی واسه دوست من خیلی خیلی قشنگتر بود(شوخی کردم به دل نگیر)امیدوارم همیشه موفق و پیروز باشی به امید لحظه های طلایی.خوش باشی